Χειμερινή νυχτερινή ανάβαση στο χιονισμένο Κόζιακα πραγματοποίησαν μέλη ορειβάτες της Υπαιθρίου Ζωής Λαρίσης ο Δημήτρης, Νίκος, Ευριπίδης και Αποστόλης και μας εξιστορούν τα συναισθήματα τους ανεβαίνοντας στην Κορυφή Αστραπή στα 1901 υψ.
«Δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι θα υπήρχε βουνό με τέτοιο χαρακτήρα, τέτοιαν ατομικότητα.
Η εικόνα του ήταν άφθαστα μεγαλοπρεπής.
Παρουσιάζεται στηριγμένος σε τεράστιες, συμπαγείς πλαγιές, παρόμοιες με στηρίγματα τειχών, χρώματος μωβ και μολυβένιου, και οι κορφές του, που έχουν σχήματα πυραμίδων ξεκόβονται στο γαλανό ουρανό κατακάθαρα και σκληρά»
Βαθιά δωρικός και αισθαντικός, ο Κόζιακας δεν είναι ένα βουνό σαν όλα τ’ άλλα. Είναι ιδιαίτερος γιατί είναι αλλιώτικος κάθε στιγμή της μέρας, κάθε εποχή του χρόνου και όχι μόνο.
Όμως τίποτα δεν μπορείς να το καταλάβεις, να το νιώσεις όπως πραγματικά είναι, αν δεν το βιώσεις, αν δεν γίνεις εσύ το υποκείμενο.
Αφετηρία μας από τη θέση του καταφυγίου στα 1700 μέτρα υψόμετρο, εκεί που είναι χτισμένο το καταφύγιο του βουνού.
