Ανατολικά της πλατείας της κοινότητας της Σπηλιάς υπάρχει ένας πεζόδρομος, ανηφορίζοντας περνούμε από την εκκλησία και συνεχίζουμε ανατολικά.
Όταν βγούμε έξω από το χωριό θα συναντήσουμε ένα μαντρί και αμέσως μετά μία δεξαμενή νερού.
Από το σημείο αυτό ανηφορίζουμε στην ράχη παράλληλα με την χαράδρα που είναι βόρεια (Β) της κατεύθυνσης μας.
Η χαράδρα αυτή σχηματίζεται από την κορυφή και είναι το λούκι του Κισσάβου. Πεζοπορώντας στη ράχη φτάνουμε στο ψηλότερο σημείο της όπου υπάρχει ένα υψομετρικό.
Συνεχίζουμε την διαδρομή μας στη ράχη μέχρι να συναντήσουμε ένα μεγάλο δένδρο δίπλα σε χωματόδρομο.
Βορειοανατολικά (ΒΑ) μας χαμηλότερα υπάρχει μία πυκνά δασωμένη χαράδρα, το ρέμα της "Συναχόβρυσης".
Στην πορεία μας αφού συναντήσουμε μία ποτίστρα και μικρό εικονοστάσι κατευθυνόμαστε νότιο ανατολικά (ΝΑ) προκειμένου να μπούμε μέσα στο δάσος, με προσοχή μέχρι να βρούμε το σωστό πέρασμα, όπου παλαιότερα υπήρχε ενδεικτική πινακίδα.
Από το σημείο αυτό όπου είναι και το μονοπάτι, μπορούμε κατευθυνόμενοι πλέον βόρεια (Β), χωρίς να πέσουμε χαμηλά στο ρέμα, και να διασχίσουμε χωρίς εμπόδια το δάσος.
Στη μέση περίπου του δάσους είναι η "Συναχόβρυση" με ελάχιστο ή και καθόλου νερό.
Όταν θα βγούμε από το δάσος βρισκόμαστε σε λιβάδι με ένα τεράστιο λείο βράχο η περιοχή λέγεται "Τράπεζος" και εδώ θα συναντούμε το εθνικό μονοπάτι Ο2 το οποίο έρχεται από την κοινότητα της Ανατολής (Σελίτσανη) και κατευθύνεται προς την κορυφή του Κισσάβου.
Από τον "Τράπεζο" ακολουθούμε τα σημάδια επάνω στις πέτρες ανεβαίνουμε επάνω στη ράχη του λουκιού και από εκεί στον κώνο της κορυφής του Προφήτη Ηλία (1978 )
, Σπηλιά - Συναχόβρυση-Κορυφή Κισσάβου){kind=link}