Αυτή είναι μια απαιτητική αλλά και χορταστική ανάβαση, υψομετρικής διαφοράς 1400 μέτρων, που μας φέρνει από το επίπεδο της θάλασσας στο χιονοδρομικό κέντρο των Χανίων.
Ο Άγιος Λαυρέντιος είναι χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας. Βρίσκεται κτισμένος στις νότιες πλαγιές του Πηλίου σε υψόμετρο 545 μέτρα και σε απόσταση 19 χλμ. ανατολικά από τον Βόλο, ανάμεσα στα χωριά Δράκεια (ΒΔ) και Άγιο Γεώργιο Νηλείας (ΝΑ). Κοντά στο χωριό ρέει ο χείμαρρος Βρύχωνας.
Το χωριό οφείλει την ονομασία του στην Μονή του Αγίου Λαυρεντίου, η οποία εικάζεται ότι κτίσθηκε για πρώτη φορά από ρωμαιοκαθολικούς βενεδικτίνους μοναχούς (τους Αμαλφινούς) κατά την περίοδο των Σταυροφοριών (11ος αι.).
Το μοναστήρι αργότερα εγκαταλείφθηκε για να κτισθεί εκ νέου ως ορθόδοξη μονή τον 13ο αι., πιθανώς από τον όσιο Λαυρέντιο τον Τραπεζούντιο, μοναχό από την Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους. Η ανακατασκευή του μοναστηριού ολοκληρώθηκε το 1378, με την οικονομική βοήθεια του βυζαντινού αυτοκράτορα Αλέξιου Γ΄ Κομνηνού. Σήμερα η Μονή του Αγίου Λαυρεντίου, που βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό, αποτελεί γυναικείο κοινόβιο.
Την εποχή που ανακατασκευάστηκε η Μονή του Αγίου Λαυρεντίου, τον 14ο αι., τότε άρχισε να κατοικείται και το χωριό. Η τοποθεσία του χωριού και η σχετική αυτονομία της περιοχής από κεντρικές εξουσίες οδήγησε σε ανάπτυξη της γεωργίας, της βιοτεχνίας και του εμπορίου. Έτσι, στους μετέπειτα αιώνες, με την έλευση και άλλων νέων κατοίκων — Ηπειρωτών, Βλάχων και νησιωτών — και με την ανάπτυξη της γεωργίας και του εμπορίου, το χωριό του Αγίου Λαυρεντίου μεγάλωσε πολύ, για να φτάσει σε περίοδο ακμής από τα τέλη του 17ου αι. έως τα μέσα του 19ου αι. Οι Αγιολαυρεντίτες καλλιεργούσαν ελιές και οπωροφόρα στις πλαγιές κάτω από το χωριό τους έως τον κάμπο μεταξύ Αγριάς και Λεχωνίων, ενώ το εμπόριο της ελιάς προς όλα τα Βαλκάνια και τις Παραδουνάβιες περιοχές απέφερε μεγάλα κέρδη.
Στα χρόνια της Επανάστασης του 1821, ο ιερομόναχος Κασσαβέτης υπέγραψε την επαναστατική προκήρυξη για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας στο αρχονταρίκι της Μονής του Αγίου Λαυρεντίου.
Το χωριό διατηρεί πλούσια την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του με πολλές εκκλησίες, αρχοντικά, πλατείες, βρύσες και λιθόστρωτους δρόμους (καλντερίμια). Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική.
Εκτός από την Μονή του Αγίου Λαυρεντίου, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το ξωκλήσι της Παναγίας Σουραβλού (αφιερωμένο στην Ζωοδόχο Πηγή), τον Άγιο Αθανάσιο (1777) και τον Άγιο Δημήτριο (1730) στην κεντρική πλατεία.
Κάθε χρόνο στον Άγιο Λαυρέντιο, διοργανώνονται πολλά θρησκευτικά πανηγύρια. Τον Ιούνιο, οι γυναίκες του χωριού διοργανώνουν την Γιορτή του Κερασιού. Επίσης από το 2006, προς τα τέλη Αυγούστου και τις αρχές Σεπτεμβρίου, στον Άγιο Λαυρέντιο διοργανώνεται και ο κύκλος μουσικών εκδηλώσεων «Μουσικό Χωριό».
β. Στην κορυφή Αγριόλευκες του Πηλίου λειτουργεί χιονοδρομικό κέντρο. Tο Χιονοδρομικό Κέντρο απέχει 2 χλμ. από τον οικισμό των Χανίων, 8 χλμ. από τον οικισμό του Αγίου Λαυρεντίου και 27 χλμ. από το Βόλο.
Αναπτύσσεται στο όρος Πήλιο σε υψόμετρο 1471 μ., υψόμετρο το οποίο είναι εξαιρετικά χαμηλό για χιονοδρομικό κέντρο, προσδίδοντάς του ιδιαιτερότητες στην χιονόπτωση, σε συνδυασμό με τη μορφολογία του εδάφους και το κλίμα. Δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Ελληνικού ορειβατικού συλλόγου Βόλου(ΕΟΣ ΒΟΛΟΥ) το 1967, οπότε και λειτούργησε ο πρώτος εναέριος αναβατήρας. Από το 1997 φορέας διαχείρισής του είναι η Αναπτυξιακή Εταιρία Μαγνησίας (ΑΝΕΜ Α.Ε.).
